Güneşi normal karşılayıp ampulün keşfini çılgınca alkışlayan, yıldızlara şaşırmayıp sokak lambalarını nimet sayan, göze şükretmeden gözlüğü yücelten, iskeletin yapısını es geçip dans eden robota hayretle bakan; pirinci, nohudu, eti, sütü vereni görmeyip yemeğin lezzetinden dolayı aşçıyı tebrik eden insan hayatın sırrını keşfetmeyi bekliyor. Allah’ı tanımazsa çok bekler. Cenabı Allah buyurdu ki:

“ Yedi göğü birbiriyle tam bir uygunluk içinde yaratan O’dur. Rahmânın yaratışında hiçbir uyumsuzluk göremezsin. Gözünü çevir de bir bak, bir bozukluk görebiliyor musun?” (Mülk:3)

 “Sonra gözünü tekrar tekrar çevir de bak; (kusur arayan) göz aradığını bulamadan bitkin olarak sana dönecektir.” (Mülk:4)

“Eli görmeyen kişi yazıyı kalem yazdı sanır. Allah’ın kudretini görmeyen kişi meyveyi ağaç yaptı sanır.” (Mevlana)

NE SANDIN

Dil ne bilir şekeri şerbeti
Aldığın lezzeti baldan mı sandın?
Ne arı, ne ağaç verir nimeti,
Elmayı, narı daldan mı sandın?

Baharı gönderir al gelin gibi,
Bir hazinedir ki, görünmez dibi,
O Cemil'dir, Cemal O’nun tecellisi,
Güzeli yeşilden, aldan mı sandın?

Çok istesen de inadın olmaz,
Takdirden öte muradın olmaz,
O uçurursa senin kanadın olmaz,
Uçmayı kuştan, kartaldan mı sandın?

Gördüğün göremediğin göz O’nun,
Bildiğin, bilemediğin öz O’nun,
Dediğin, diyemediğin söz O’nun,
Kelamı dudaktan, dilden mi sandın?

O dilerse azlar çok olur,
O dilerse varlar yok olur,

Allah dilerse açlar tok olur,
Tokluğu paradan, puldan mı sandın?

İbrahim duada, Nemrut’un ateşinde,
Ateşler gülzar olur, türlü esrar içinde,
Oğul razı kurbandır babasının peşinde,
Kesmeyen bıçağı İsmail'den mi sandın?

O'nun sanatı, varlığın nakışında,
O'nun şefkati ananın bakışında,
O'nun rahmeti, suyun akışında,
Suyu pınardan, gölden mi sandın?

Ellerin titrer fer kesilir gözlerde,
Kapılırsın pek amansız bir derde,
Maraz, musibet ancak bir perde,
Ey Kul eceli, Azrail'den mi sandın?

Ameline bakarsın ateşi tartar,
Rahmete bakarsın ümidin artar,
Kurtar bizi Ya Rabbim kurtar,
Gönül necatı, kurtuluşu amelden mi sandın?

(İBRAHİM SAYAR)