İNSAN RUHUYLA İNSANDIR

Hz. Ali (ra) der ki: “İnsan; başı nutfe (su), sonu cife (çürümüş et) olan varlıktır. İnsanı, insan yapan imanıdır. Yani ruhi (manevi) yönüdür.”

Ölüm; ruh ile bedenin ayrılmasıdır. Ruh bedenden ayrılınca, insanı kokmasın diye hemen gömerler. Çünkü bedava bile versen kimse almaz. Herkes bir an önce ondan kurtulmaya çalışır. Mezar taşına da “ruhu için el-fatiha” yazarlar. Bedeni için değil.
 Gerçek zenginlik ruhen kemale ermek ve güzelleşmektir.
Akıllı insan, ruhuyla meşgul olur. Onu güzelleştirme derdinde olur. Zira insanın dünyadaki var oluş sebebi budur. , Vücuduna ne kadar özen göstersen de, bir gün toprak olacaktır. İstediğin kadar, süslen, makyaj yap, boya, cilala, pudrala, diyet yap... hepsi boş!...
 Allah insanların bedenine değil, ruhuna, kalbine, imanına ve ibadetine değer verir. Hayvanlarda ruh yoktur. Ruhsuz insan hayvandan farksızdır. Yer, içer, yaşar ve ölür,  gider...

 İnsanı insan yapan ruhudur. Ruhun gıdası da iman ve salih ameller, yani güzel işlerdir...