HAYATA DAİR

Bazen bizi korkutan şeyler yapmak, her zamankinden farklı bir yol izlemek, farklı davranmak ya da hayatımızdaki olaylara farklı tepkiler vermek iyidir.

Her zaman gittiğimiz yolu, bildiğimiz duyguları hissetmek yerine farklı bir yol seçmek bizi tüm yaşayabileceğimiz ihtimallere, potansiyelimizi keşfetmeye açık hale getirir. Çünkü o güne kadar bildiğimiz, belki istemeden, ailemiz ve çevremizden sorgulamadan alıp kabul ettiğimiz ve bir süre sonra kişiliğimizin bir parçası haline gelen davranış kalıplarını değiştirebilmek için o bilmediğimiz kapıyı aralamamız gerekir.

İçimizden gelen, belki o güne kadar yapmak istediğimiz ama cesaret edemediğimiz sesin izinden gidebilme cesaretini bulduğumuzda -ki bunun için hayatımızda çok büyük şeyler, ya da inanılmaz bir değişiklik yaratmamıza gerek yoktur- Ya da bunu yaşayabilecek durum karşımıza belirdiğinde ve kendimizi her zaman içine sokup oynadığımız kurban rolünden çekip sıyırdığımızda ortaya çıkan acı, hüzün ve yasla kalabilmeye başladığımızda, işte tam o an hayatımız değişmeye başlar.

Bahsettiğim değişim; dışarıdan bakan ya da bizim fark edebileceğimiz pat diye olan bir değişim değil, benliğin değişmesidir, O güne kadar olduğumuzu düşündüğümüz kişinin değişmesidir. Ve bununla birlikte hayatımızdaki değişimler bizim için kaçınılmaz hale gelir. Çünkü burada kendimizi çoğunlukla yaptığımız gibi kurban rolüne sokmamış başımıza gelen olayları olduğu gibi kabul etme cesareti gösterip, ve bu olanların karşısında hayatımızın, duygularımızın ve ona karşı olan tek kontrol edebileceğimiz ‘verebileceğimiz tepkinin sorumluluğunu almışızdır. Aslında birey olabilmek bana göre tam burada başlıyor hayatta. Belki hala ağlıyoruzdur ama artık bebek değilizdir. Çünkü ‘olanı olduğu gibi kabul edebilme’ cesaretiyle orada durabiliyoruzdur.

Verdiğimiz etkinin hayat tarafından bize tepki olarak dönmesinde verebileceğimiz tek karşıt tepki, kendi tepkilerimizdir. Ve bunu fark etmeye başladığımızda hayatın bizi götürdüğü tüm olasılıklara açık hale gelmeye başlarız. Farklı yollar seçme cesaretini eskiye göre daha çok bulmaya başlarız. Ve ortaya çıkana bakabilme cesaretini bulduğumuz bu deneyimler bizi geliştirir. Kendimize biraz daha yaklaştırır. Her bir güne dünün aynısı olarak değil, bugün hangi seçimleri yapabiliriz diye bakarız. Ve her yaptığımız seçimin sonucu farklı bir kapıya açılır. Bir kapıdan diğer kapıya yürürüz her seferinde. Bazen farklı yollardan, bazen başka kişilerle el ele tutuşarak, fakat attığımız adımların her birinden zevk alabilmek işte,

İşimiz budur. Bu hayata dair…

Sevgiyle kalın…