BEHİCE SULTAN - Metin Dikener

Merhum Türkiye Gazetesi sahibi Sn Enver Ören’in çok güzel bir anısı:

İstanbul Fen Fakültesi Asistanı iken 1967 yılında İtalya’da Napoli Üniversitesinde Zooloji Enstitüsünde araştırmalar yaptığım yıllardı. Osmanlı padişahı ikinci Abdülhamit Han’ın zevcesi Behiye Sultan’ın sürgün hayatında olduğunu öğrendiğimde hemen ziyaretine gittim. Yaşadıkları yer Napoli’nin arka sokaklarında eski bir apartman dairesi. Üzülerek içeriye girdim. Behice Sultan genç bir Türk çocuğunu görmek beni çok mutlu etti dedi. Eli öpüldü. O devam etti. ‘’Elhamdülillah ben Cenab-ı Hakk’ın bizi imtihan ettiğine inanıyorum. Yine de şükrediyorum. İnşallah bu imtihanı kazanırız. Saraylarda yaşadım, bir çok hizmetkarlarım vardı. Bak şimdi ne haldeyim yine de üzülmüyorum. Yüce Rabbime her namazdan sonra dualar ediyorum.’’ O böyle söylüyor ama benim gördüklerim içim içime sığmıyor. Behice Sultan mutfakta patates ve soğanların çürüklerini ayıklıyordu. Belli ki bunlar pazar artıklarıydı. İçim burkuldu. Ben her ay gelen burs paramı O istemesede çoğunu Behice Sultana götürüp veriyordum. Hayır duasını alıyordum. Geçen onca aylardan sonra Napoli’den İstanbul’a dönerken vedalaşırken bana vasiyette bulundu. Behiye Sultan: Bak oğlum öldüğümde beni Yahya Efendi dergahına defnedin. Cenaze namazımı Hüseyin Hilmi Işık Efendi kıldırsın. Tabutum arabaya konmasın elde taşınsın.’’ İnşallah deyip elini öperek evden ayrıldım. Sonra şöyle bir düşündü! Şu an İtalya’da yaşıyor. Yahya Efendi dergahına yıllardır defin yapılmıyor. Hele hele Hüseyin Hilmi Işık Efendinin cenaze namazı kıldırdığı duyulmuş şey değil. Sonra İstanbul’da kabristanlığa cenaze arabaları götürüyor. Behice Sultan üzülmesin diye de baş üstüne dedim. Aradan iki sene geçmişti! Kız kardeşi Nimet hanım, ablası Behice Sultanı İstanbul’a davet etmişti. Ben yine ziyaretine gittim. Çok sevindi. Ziyaratlerim hep devam etti. Behice Sultan iki sene sonra 90 yaşında vefat etti. Hiç aklıma hayalime gelmeyen olaylar gelişti. Bakanlar Kurulu Behice Sultanın Yahya Efendi dergahında gömülmesine izin verdi. Vasiyetini duyan Hüseyin Hilmi Işık Efendi gibi ulema bir hoca cenaze namazını kıldırdı. Cenazesi çok kalabalıktı. Vatandaşlar onun tabutunu  eller üzerinde kabristana kadar taşıdı. Benim bu konulara hiç katkım olmadı. Bu tamamen Behice Sultan’ın Allah katında dualarının kabul olmasıydı. Yüce Rabbim tüm hayatı boyunca iyi günde de kötü günde de aynı şekilde kendisine ellerini açan, beş vakit namazını kılan bu sevgili kulunun isteğini yerine getirdi. Ben böyle düşünüyor bundan başka bir izah şeklide  göremiyorum. Dualarımız Allah katında kabul olsun.